Proroctwo nawrócenia zostało spisane w Fatimie
przez Angelo Fortiego
Ponieważ papieże zaczęli podróżować jako pasterze uniwersalni poza Watykan, tylko Jan Paweł I nie miał czasu odwiedzić Fatimy, pozostali, od Pawła VI po Franciszka, uważali Fatimę za źródło łask. Stulecie objawień uwypukliło fakt, że Matka Boża zstąpiła z nieba, aby przemówić do trójki pastuszków na początku burzliwego i tragicznego stulecia, aby przekazać serdeczne przesłanie całej ludzkości.
Oprócz wojny światowej, która toczyła się pomiędzy bratobójczymi narodami, ponieważ wszystkie były chrześcijańskie, miała wkrótce wybuchnąć rewolucja radziecka, naznaczona zaprzeczeniem Boga. Po kilku latach miała nastąpić kolejna dyktatura, równie brutalna jak ta Nazistowski. Boskie miłosierdzie przekazało trójce dzieci ważne proroctwa, które zapowiadały nieszczęścia, które wisiały nad całą ludzkością.
W ostatnim objawieniu objawiła się troska całej rodziny z Nazaretu. Obok matczynej postawy Dziewicy Maryi wobec reprezentującej nas trójki dzieci, była także widzialna obecność Jezusa i św. Józefa. Ziemska Trójca chciała dać znak swojej bliskości naszym problemom, naszym troskom i naszym trudnościom. Ostatnie objawienie było znanym i wspierającym przypomnieniem, abyśmy skierowali nas na drogę dobra, wskazując zbieżne drogi, którymi należy podążać: modlitwa jako tchnienie Boga w naszych zmartwieniach; zaproszenie do pokuty jako męcząca droga do świadomości bycia powołanym do współpracy z Bogiem na rzecz świata odnowionego w sprawiedliwości pokoju. Objawienia Matki Jezusa są wyrazem Bożego pragnienia, aby pomóc nam, mężczyznom i kobietom, zaangażowanym tutaj w walkę z siłami zła i pomóc nam stawić czoła niebezpieczeństwom zagrażającym wierze i życiu chrześcijańskiemu.
Wiemy, że objawienia i wizje należą do sfery prywatnej, nie są dogmatem wiary i nie tracimy komunii z Kościołem, nawet jeśli w nie nie wierzymy. Objawienia nie wnoszą nic istotnego do tego, co już wiemy dzięki Objawieniu zawartemu w Piśmie Świętym i Tradycji. Nie możemy zaprzeczyć, że objawienia maryjne są ważne, ponieważ pomagają nam lepiej odkryć wolę Boga wobec nas i przypominają, abyśmy kochali Boga i prowadzili spójnie życie chrześcijańskie w różnych momentach historii. Trzy zobowiązania zasugerowane przez Dziewicę Maryję były związane z nawróceniem serc.
Przesłanie przekazane trojgu dzieciom w Fatimie ma wielkie znaczenie duchowe, związane z wrażliwością i duchowością tamtej epoki historycznej, ale także z sytuacją przemocy, która nękała wspólnotę wierzących. Przypomnieliśmy, że dwa systemy ideologiczne były przyczyną ogromnych cierpień milionów ludzi, depcząc prawa człowieka i prześladując chrześcijaństwo. Walka z Bogiem była naprawdę wielka. «Matka Boża rzuciła okiem trojgu pastuszkom bezgraniczne szkody, jakie reżim Związku Radzieckiego wyrządził ludzkości poprzez szerzenie ateizmu i ostre prześladowanie wiary chrześcijańskiej, co pociągnęłoby za sobą poświęcenie samego życie sporej liczby biskupów i wiernych chrześcijan”.
W objawieniach tych Matka Jezusa przekazała „tajemnicę”, która zawierała także przepowiednię walki z Bogiem i Kościołem, która doprowadziłaby do chęci zabicia Papieża.
Sześćdziesiąt cztery lata po objawieniach, 13 maja 1981 roku na Placu św. Piotra doszło do ataku na „biskupa ubranego na biało”, czyli ppapę. Przy tej okazji Jan Paweł II natychmiast oświadczył, że to „ręka Madonny kierowała trajektorią kuli, aby mógł przeżyć”. Wiemy, że ta kula wyjęta z zranionego ciała Papieża „jest teraz osadzona w koronie umieszczonej na głowie posągu Madonny w Fatimie”.
W uroczystość Zwiastowania «25 marca 1984 roku papież Jan Paweł II poświęcił świat, a w szczególności Rosję, Sercu Najświętszej Maryi Panny w jedności z biskupami całego świata».
W ostatnim czasie pojawiły się dziennikarskie komentarze na temat kompletności ujawnienia „tajemnicy fatimskiej”.
Poza reperkusjami politycznymi, które charakteryzowały historię Europy w ostatnich dziesięcioleciach, musimy z całą pewnością podkreślić, że orędzie fatimskie kieruje nas do sedna Ewangelii i wskazuje nam drogę prowadzącą do Nieba oraz że historia przyzna zwycięstwo pokojowi .
Matka Boża bowiem zapewniła: „W końcu moje Niepokalane Serce zatriumfuje”.