Gdzie jesteśmy? «Wierzę w Ducha Świętego». Podsumowując: Bóg przed nami w wieczności jest Ojcem. Bóg z nami (Emanuel) w historii, który przeżywszy nasze życie w swoim, poniósł naszą śmierć i antycypując w zmartwychwstaniu to, co jest nam obiecane i dane w życiu wiecznym, poszedł, aby przygotować nam miejsce, „gdzie i On jest” ( J 14,3) jest Synem, Słowem odwiecznym i Jezusem z Nazaretu, także synem Maryi, także naszej Matki. Ducha wciąż brakowało…

Ale Duch nie tylko „jest Panem”, ale także „daje życie”. Już w zapowiedzi Pierwszego Testamentu „unosiło się nad wodami” początkowego chaosu i było „ruàh”, tchnieniem życia każdej żywej istoty, ale w pełni Objawienia, które jest darem samego Boga na przestrzeni wieków , wywołał. przykładem jest początek Listu do Hebrajczyków, gdzie mamy do czynienia z ostatecznym, tajemniczym darem samego Ducha, całkowitego stwórcy i animatora. Objawia się jako obecność Boga, który zapładnia łono Marii i którego następnie, gdy Ewangelie nam wszystko powiedzą, daje sam Jezus jako „adwokat” i „pocieszyciel”, to znaczy Ten, który dba o to, abyśmy nigdy nie byli sam. Jezus obiecał to tym biednym ludziom, oszołomionym grzesznikom, zdumionym Jego historią i wydarzeniami, które po tej „Wieczerzy”, ostatniej, burzliwie przeżywali przez 43 dni, aż do chwili, gdy z ich oczu zniknął głos powyżej nawoływał ich, aby nie „wpatrywali się w niebo”, ale szli w stronę świata, w stronę swoich braci…

Czytaj więcej ...